مدح و ولادت امام مجتبی علیه‌السلام
ما را غــلام کــوی حـسـن آفـریــده اند مبـهـوت و مـات روی حسن آفـریده اند ما را پـیـالـه نـوش شرابش رقــم زدند مست از خم و سبـوی حسن آفـریده اند خورشید را به این همه نقش و نگارها از طلعـت نـکــوی حــســن آفـریده اند روشن ز نور روی مهش گشته روزها شب را اســیــر مـوی حسن آفـریده اند آری ز مقدمش همه جا بوی گل گرفت گل را ز رنگ و بوی حسن آفـریده اند از انبیاء و اولیا همه را صف به صف ببین مدهوش خُـلـق و خوی حسن آفریده اند مـیـل نــگــاه هر چه گــدایـان شهر را ولله سـمـت و ســوی حـسن آفـریده انـد |